Tja, vanmorgen om 08:45 uur landden we weer op eigen bodem. Lichamelijk dan, geestelijk komt altijd iets later...
Gisterochtend reden we op tijd naar het vliegveld. We hoeven er eigenlijk pas om 10:45 te zijn, maar ja, dan ben je klaar met inpakken en wat moet je dan verder nog... Kun je wachten totdat het tijd is, maar dan zul je net zien dat er wat tussenkomt en dat je alsnog te laat komt. We tanken de auto af. Dat kan dichtbij het hotel, want we zitten maar 7 km van het vliegveld. De hele vakantie hebben we gebruik gemaakt van de Google Maps app, om te kijken waar de goedkoopste benzine te koop is. Erg handig! In Arizona zaten we rond de $ 4,50 per gallon. In Californië in het begin van de vakantie net op de $ 6,00 en ging aan het stijgen. In Lee Vining, vlak voordat we Yosemite in gingen, dachten we nog maar even af te tanken. Dat grapje kostte ergens rond $ 7,50 per gallon. En dat terwijl we later zagen dat de benzine in het park een dollar goedkoper was... Maar goed, hier in Nederland is het nóg duurder. Alleen hoeven we hier gelukkig niet zoveel te rijden.
We rijden naar het vliegveld en het inleverpunt van huurauto's. We zeggen helemaal niets over het sleutelprobleem. Hertz heeft ons met een kluitje in het riet gestuurd en ons bijna voor niets op hoge kosten gejaagd. Laat ze het maar uitzoeken daar... In één vakantie drie auto's gehad, waarvan ook zelfs de derde uiteindelijk niet goed was. Er is zelfs bij de Hyundai-garage geopperd dat we hem bij Hertz in die plaats om zouden kunnen ruilen. Hadden we nog een aantal dagen te gaan, dan hadden we dat zeker overwogen. Van die derde auto kregen we ook nog eens de verkeerde papieren mee en moesten we daar nog voor terug en tevens had die geen reservewiel of plaksetje. Kunnen ze daar luchtig over doen, het hangt toch als het zwaard van Damocles boven je hoofd. Je wil sowieso nergens met een lekke band staan. Maar als je dan in Death Valley rijdt waar honderden kilometers niks zit, dan sta je daar wel in 45 graden hitte te wachten en hoe lang??? Een lekke band hebben we (echt waar) al twee keer meegemaakt tijdens onze vorige reizen in Amerika. En ook al hadden we toen een thuiskomertje, het kost veel energie en kostbare tijd.
Oké, waar was ik gebleven? Auto ingeleverd, met airtrain naar de luchthaven. Een uurtje wachten op het inchecken en dan zijn we vier uur voor vertrek al door de douane. Geen gedoe met vloeistoffen in een plastic zakje of jaszakken leeghalen. Alles in handbagage laten zitten en door... Bij de gate hoeven we onze instapkaarten en/of paspoorten niet te laten zien. Nee, je gaat voor een scherm staan en die bekijkt of je mee mag op de vlucht. Dat is alles. Tjee... weer wat nieuws!
De vlucht verloopt verder goed. Helaas heb ik, net als bij de heenreis, hier geen foto's van. Als de stoelen in 3-3-3 configuratie staan, dan kiezen we voor twee stoelen in de middensectie. Weet je zeker dat je er altijd uit kunt als je naar de wc moet. Bij het raam zitten mis ik dan wel, maar goed. Het zij dan maar zo. We hebben te vaak meegemaakt dat de rij 'afgesloten' wordt, door iemand die de hele rit gaat zitten slapen...
We landen op tijd, moeten vervolgens bijna een half uur wachten voordat de plek aan de gate vrij is. Als ik op Schiphol kom, verwonder ik mij iedere keer weer over het feit dat ze de logistiek of werkwijze weer hebben veranderd. We mogen onze paspoort zelf scannen. Wordt ingeslikt door een machine. Je moet voor een scherm gaan staan en die checkt jouw foto op je paspoort met je gezicht. Johan zijn gezicht wordt direct geaccepteerd en dan komt het paspoort weer terug. De mijne gaat wel 3 keer heen en weer... Tja, je wordt ouder hè? Nu lopen we ook ineens heel anders naar de bagagehal. Ik raak zelfs helemaal mijn gevoel voor richting kwijt als ik daar eenmaal ben.
Het duurt even voor we onze koffers hebben, maar daarna gaat het snel. We kunnen direct de trein nemen naar Arnhem en zijn uiteindelijk rond het middaguur thuis.
Eenmaal thuis wil onze eigen auto ook nog even wat aandacht trekken. Johan kreeg hem niet meer aan de praat, accu leeg... Even de pechhulp van onze autoverzekering gebeld en met een kwartier stonden ze voor de deur. Kijk... zo kan het ook!
Hoewel het hele autogebeuren best een stempel heeft gedrukt op de vakantie, was die toch weer fantastisch en hebben we erg genoten. Dit was het laatste verslag deze keer. Leuk, dat je mee las en bedankt voor de fijne reacties!