Dag 7: Highway 1, deel 3

Gisteren hadden we een vrijwel onbewoond deel van highway 1. Vandaag gaan we dat meer en meer achter ons laten. Ik had een bezoek aan Hearst Castle in gedachten om mee te beginnen. Het ligt een paar kilometer terug op onze route. Toen ik gisteravond tickets wilde reserveren voor een rondleiding, bleek echter dat het op dit moment gesloten is. Van wat ik er op uit kan maken, zijn er werkzaamheden aan de toegangsweg gaande en zal het op 11 mei weer worden geopend. Maar ja, daar hebben we natuurlijk niets aan. Jammer dan...

Wat nu? Bij de voorbereidingen heb ik niet echt gekeken, naar wat er nog meer op onze route ligt, dus we zien wel... Laten het maar op ons af komen.

We stoppen eerst bij Moonstone Beach in Cambria en lopen eerst middels een boardwalk boven langs en dan via het strand weer terug. Een heerlijk ochtendwandelingetje. Het waait gelukkig niet zo hard en dat is fijn voor mijn nog niet helemaal droge haar... Het strand bestaat uit donker grof zand, ofwel fijne steentjes. Het is maar hoe je het bekijkt. Verder liggen er vreemd gevormde grote rotsen op het strand. Het zal daarom wel zijn, waar het strand zijn naam aan te danken heeft.

We rijden verder door een soort van Teletubbyland. Kan het niet anders noemen. Groene glooiende heuvels, maar dit keer met hier en daar een rots. 

We naderen Morro Bay. Bij Morro Bay heb je een grote rots die voor de kust 167 m. hoog voor de kust ligt. Je ziet hem vanuit de verte op kilometers afstand al liggen. We hebben wat moeite om de juiste locatie te vinden, waar je er dichtbij kunt komen. Maar uiteindelijk ligt die groots voor je. Er vlakbij is het Maritiem Museum. Helaas gesloten. Maar buiten liggen een paar uitzonderlijke vaartuigen. O.a. en reddingsonderzeeër voor onderzeeërs en een tweepersoons duikbootje. Brrr... je zou er claustrofobie van krijgen!

Tweepersoons duikbootje

Reddingsonderzeeër

We gaan vervolgens op zoek naar het Morro Bay State Park. Ik weet niet wat fout gegaan is, maar we zien alleen een camping en een weg door, of langs, het moeras. Niet zoveel te zien. We rijden er aan de andere kant weer uit en besluiten om dan op zoek te gaan naar Montana de Oro State Park waarover ik in de gauwigheid gelezen had. Als we denken er te zijn (nou ja, volgens tomtom dan), dan blijkt het een paardenfarm te zijn. Ik kijk dan nog eens goed op Google Maps. Dan blijkt het een groot gebied te zijn, met talrijke kronkelige wegen of paadjes en ik ben bang dat we hier never te nooit niet goed uit komen. Het is al middag geworden, dus dat risico lopen we maar niet. Wel genieten we vanaf een mooie hoogte nog van het uitzicht op Morro Rock.

We zetten dan koers naar Ocean Dunes bij Pismo. Dit zijn heel erg hoge wandelende duinen. Als we op de parkeerplaats arriveren, durven we niet eens de auto uit. Het waait zo hard dat het zand je om de oren waait. Op de parkeerplaats ligt ook zoveel zand, dat een andere auto moeite heeft om er uit te komen. Van de duinen is bovendien van hieruit niets te zien. We blijven een poosjes kijken en draaien ook hier om. 

Het landschap verandert naar weer tuinderijen. Druiven, aardbeien, maar ook bloemkool, sla of andijvie en plantjes die nog jong zijn en we al rijdend niet meteen herkennen. Een enkele keer ook kassen. Maar niet zoals bij ons. Het zijn ronde plastic tunnels met openingen aan de voor en achterkant. Veel tuinderijen zijn ook afgezet met een meter hoog zwart plastic. Waarschijnlijk om het binnenwaaien van zand te voorkomen.

Tuinderijen links en rechts

Kassen met en zonder plastic

Johan vindt het rijden door bewoond gebied wel leuk en is altijd op zoek naar bijzondere dingen langs de weg. We proberen nog een stuk land te claimen. Maar helaas het Land Office zit dicht.

Als we in Lompoc zijn gooien we ons halflege tank nog maar eens vol. De benzineprijs is hier in Californië het hoogst van heel Amerika. Je betaalt nu ruim over $ 6.00 per gallon. Dat is meer dan het dubbele dan wat we in voorgaande jaren betaalden! We zien een pompstation met een prijs van $ 5.49... Dus hé, een koopje!

En zo komen we tenslotte in Solvang. Een plaatsje met een Deense oorsprong. Een gezellig plaatsje met allemaal restaurantjes en winkeltjes in Deense stijl. Beetje kitscherig, maar wel leuk. We checken in bij onze Deense lodge en maken lopen daarna twee blokken rond. 

Onze lodge, de zijkant lijkt net verschillende huisjes...