zondag 8 mei 2022

Dag 5: Monterey

We doen het vanochtend rustig aan. Mijn buik voelt niet helemaal lekker. Misschien de kersen van gisteren? Die zagen er onder de oppervlakte niet al te best uit. Veel moesten we er weg gooien. Tweede keus ook, want ik zag bij de Walmart veel mooiere liggen en de helft goedkoper! Zal ons leren..., niet meer kopen langs de weg dus...

De wind is vannacht gezakt, maar toch ziet Johan het niet zitten om een walvistour te doen. Ik mag alleen gaan, zegt hij. Nou nee, daar heb ik dan ook geen zin in.

Ons hotel staat maar 300 meter van het strand. Gisteren hebben we er niets van gezien, omdat het zo heel hard waaide. Nu gaan we toch eerst even kijken. Het is een groot en machtig strand. Weet niet hoe ik het anders moet noemen. Er staat toch nog een behoorlijk koude wind en ruikt naar de Atlantische kust van Frankrijk... haha!

Strand bij het hotel

We besluiten de 17 Miles Drive bij Monterey te doen. Een mooie rondrit die je kunt maken langs de rotsachtige kust van het schiereiland. Je betaalt $ 11.25 per auto, maar het is zeker de moeite waard. Je krijgt er een kaart met informatie bij. We stoppen regelmatig om foto's te maken en je raakt eigenlijk niet uitgekeken. Tegelijkertijd genieten van het zonnetje op of bij schilderachtige rotsen en strandjes.  Heerlijk...! Het tweede gedeelte gaat door bosgebied en is minder interessant. Maar al met al hebben we over die 17 mijl toch nog 3,5 uur gedaan. 

Restless Sea

Rots met aalscholvers en zeeleeuwen

Al meer dan 250 jaar staat deze Lone Cypress alleen te wezen...

Spanish Beach

Ik had bedacht om hierna naar Cannery Row te gaan. Ooit de locatie waar verscheidene sardines-inblikfabrieken stonden. Nu zijn die fabrieken geworden tot toeristisch vertier; winkeltjes, restaurants en dat soort dingen. Maar ach, het is weekend en wat is het druk!!! Voor parkeren moet het vaste tarief van $ 20.00 worden betaald en nog zijn alle parkeerplaatsen overvol. Auto's staan in de rij om er op te komen en blokkeren elkaar. Het is niet te doen en dan hoeft het voor ons al niet meer. We rijden met de auto even door de row om een indruk te krijgen en vinden het wel best. Weg hier...



Tja, wat nu? We besluiten om naar Salinas te rijden. Hier staat het huis waar John Steinbeck zijn jeugd heeft doorgebracht. Niet iets waar je nou speciaal voor naartoe zou komen om het te zien. Maar als je zijn boeken hebt gelezen en toch in de buurt bent, ach... waarom niet? Voor ons was het maar 25 km en we hebben nu de tijd. Steinbeck staat vooral bekend vanwege het boek "Grapes of Wrath" (Het gramschap der druiven) dat hij schreef. Het gaat over een familie in de dustbowl in Oklahoma, hun boeltje oppakt en probeert het fortuin te zoeken in de oogstvelden van Californië. Het geeft een goed beeld van hoe het was in de jaren '30 van de vorige eeuw. Zeker de moete waard! Wij zien onderweg naar Salinas ook vele tuinderijen. Niet zoals bij ons met kassen, maar gewoon open velden. De zon is hier gratis... Het huis hebben we gevonden. Helaas gesloten. 


We vinden het genoeg voor vandaag. De wind heeft weer behoorlijk de kop op gestoken. Eten een broodje bij de Subway en rijden terug naar het hotel om de middag verder relaxed door te brengen.

2 opmerkingen:

rita zei

Oh, ik geniet zo van deze mooie luchten en gevariëerde zeekleuren! Voél bijna die zilte lucht, en wat een stralend mooie foto's! Goede camera! En wie fotografeert daar zo machtig? Deze lucht moet zo zuiver zijn.... :))

Johan en Gera in Amerika zei

Nou Rita, we hebben niet eens een camera mee. We fotograferen ieder met onze iPhone en de foto's die ik hier gebruik, zijn van ons door elkaar...