Eerst even over gisteravond, toen ik net klaar was met mijn verhaal hier. Johan kreeg de auto niet meer open met de afstandsbediening. Dat was even paniek. We zagen ook geen sleutelgat voor de gewone sleutel. Dus ik bellen met Hertz. Zeggen ze doodleuk dat we zelf een batterij voor de afstandsbediening moeten halen. Ik zeg, hoe? We zitten hier in Yosemite, er is hier niets en we kunnen de auto niet in. Dan moesten we maar een taxi bestellen en ons laten brengen, naar de dichtstbijzijnde stad. Ik zei, die zit hier wel 30 mijl vandaan. Wie gaat dat betalen? Het is toch zeker mijn schuld niet dat ik hier met een lege batterij zit. Maar nee, deze service gaven ze niet... Belachelijk, ik was zo gefrustreerd. Ondertussen, zat Johan nog bij de auto te prutsen en ontdekte dat als hij de deurklink omhoog haalde, er een sleutelgat tevoorschijn kwam. Hij had hem open! Alleen ging wel het alarm af. Hij wilde de auto starten, maar dat lukte niet. Die herrie over de camping! Wat er allemaal verder gebeurde, weet ik zo niet meer, want ik had nog steeds dat mens van Hertz aan de lijn. Maar die was er ook wel klaar mee op een gegeven moment en hing zo op...! Toen ineens had Johan de auto wel aan de praat, was het alarm afgelopen, maar ging de auto niet meer op slot. Ik naar de receptie. Kan ik hier ergens aan een nieuwe batterij komen? Nee, zegt hij, je moet naar Mariposa. Er gaat een bus... Ik dacht, jezus... wat een toestand, daar zijn we klaar mee. Onze dagen in Yosemite naar de maan. Johan durfde het allemaal niet verder te onderzoeken, bang dat het alarm weer zou afgaan en er lagen al mensen op bed. We zouden morgen wel verder zien...
De hele nacht hebben we allebei slecht geslapen. De frustratie was groot. De derde auto deze vakantie en ook daar is wat mee aan de hand. Erger nog, je kan het zelf gaan opknappen en wie zal dat betalen? Het wagenpark van Hertz is dus duidelijk aan het verouderen. De eerste moest een beurt, de tweede had een brommende airco en van de derde werkt de afstandsbediening het dus niet meer. Ze hadden daar voor corona natuurlijk nooit mee te maken en hadden elk jaar hun wagenpark vernieuwd. Ze zijn duidelijk niet gewend dat naar een auto van 1 of 2 jaar oud met veel kilometers, ofwel mijlen, op de teller vaker nagekeken moet worden.
Vanmorgen staan we op, met toch wel spanning in ons lijf bekijken we de situatie. Alles werkt weer. Niets aan de hand!
2 opmerkingen:
Pppfff wat een stress inderdaad! Wat zullen jullie je opgelaten gevoelt hebben 🙁 🌹🌹
Wat een benarde toestand!!! Maar jullie hebben het dan op de valreep gered!
Je zou van minder er het hoofd bij verliezen, pfff.... :(((
Een reactie posten