Dag 10: San Diego

Vandaag is het warmer en we laten onze benen voor het eerst aan de zon zien. Wordt wel eens een keer tijd. Er was wel zon tijdens de afgelopen week, maar door de koude wind niet echt aangenaam. Je kunt mij zo onderhand wel uittekenen in mijn fleece vest... Maar gelukkig, vandaag geen vest en blote benen!

Voor het eerst ook een behoorlijk hotelontbijt. Hier doen ze dus niet aan die onzin, vanwege Covid-19 geen ontbijt, mee. We kunnen zelfs wafels bakken. We blijven niet langer dan nodig en nemen voor op de kamer een sinasappel, een yoghurtje en een bekertje fruit mee.

Na ontbijt zoeken we eerst lopend een postkantoor op, die op ongeveer 500 meter afstand zit. Dat ook weer terug en daarna lopen we een 1250 meter naar Old Town. Daar aangekomen ben ik helemaal kapot. Geen schaduw, nog net gewend aan de warmte... Wat het ook is, ik moet eerst zitten en we zoeken een stoeprand op waar ik in de schaduw kan bijkomen. Even wat drinken en na een tijdje gaat het weer. Old Town is het oudste deel van San Diego en gebouwen en huisjes zijn in oorspronkelijke vorm gelaten. Dat willen zeggen, ze worden nu geëxploiteerd als winkeltjes en restaurantjes, maar wel in de stijl van vroeger. Mensen lopen er ook in klederdracht van die tijd rond. Het begint net allemaal open te gaan als wij er arriveren. Dus er is ook nog niet echt veel te doen.

We zoeken daarom de Hop on Hop off bus op, die hier vlakbij ook start. Elke 20 minuten gaat er een en de rit duurt bij elkaar 2 uur. Je kunt bij verschillende haltes uitstappen en dan later bij een volgende bus weer opstappen. Omdat in San Diego alles best wel uit elkaar ligt, leek het mij een goed idee om hier gebruik van te maken. Tickets koop je buiten bij de kiosk. De mevrouw die ze verkoopt, vraagt waar wij vandaan komen en dan komt een heel verhaal over het feit dat ze ooit in Amsterdam was. Wat ze gezien en gedaan heeft etc. etc. Ik hoor het allemaal aan en dan zegt ze: "You know what? I'll give you 10% discount. Because the people in The Netherlands are so friendly!" Oh, nou dat is mooi! Ik had nog bijna niets gezegd, dus we hebben de korting aan andere Nederlanders te danken, hahah...! Daar gaan we echt niet moeilijk over doen, toch?

We treffen het met de buschauffeur. Hij stelt zichzelf voor en vraagt aan iedereen waar ze vandaan komen. Hij houdt vervolgens zijn mond geen minuut dicht. Hij vertelt over van alles, maakt grapjes, laat mensen bij tijd en wijle antwoorden of de hand opsteken, laat op sommige punten toepasselijke muziek horen en dat gaat zo maar door. Steeds als er een nieuwe mensen de bus in komen, vraagt hij waar ze vandaan komen en vraagt aan ons zoiets als: "Say 'hi' to the new people from Ohio, Arizona" of waar dan ook vandaan. 

De tour gaat langs vliegveld en haven, convention center, Coronado Bridge heen en weer, Historic Gaslamp quarter, Balboa park, Little Italy, weer langs het vliegveld en terug naar Old Town. De Coronado bridge was wel een belevenis. Hij liet vantevoren een foto zien, van hoe het haar van bepaalde dames er na de brug uit zou zien. Nou, het klopte bij mij in ieder geval. Door de snelheid en de open ramen gaat het dus alle kanten op...!

Als we terug zijn op het beginpunt, blijkt dat wij de enigen zijn die de hele rit zijn blijven zitten en ook daar maakt hij melding van. "Those people from The Netherlands are the only ones who listened to my talking the entire 2 hours. There must be something wrong with those guys...!"

Tijdens de rit bedenk ik me dat ik vanochtend mijn medicijnen vergeten ben. Was ik daarom misschien ook niet helemaal lekker, na die wandeling van vanochtend? Desondanks gaan we nu toch Old Town wat  beter bekijken en bezoeken eerst het Whaley House. Er moet voor betaald worden, maar vanwege de busticket krijgen we korting. Het Whaley House is het oudste stenen huis aan de westkust. Heeft verschillende functies gehad; rechtbank, theater, winkel en was tegelijkertijd woning van de familie Whaley. Het is nog origineel ingericht en ze zeggen dat het er spookt... We hebben geen spoken gezien, maar de lampen knipperden wel... haha...

We maken het rondje door Old Town, bezoeken wat authentieke winkeltjes, woningen en werkplaatsen. Dan vinden we het genoeg. We wandelen rustig terug naar ons hotel waar we rond 15:15 uur onze kamer opzoeken. Eerst medicijnen innemen, even de voetjes omhoog en bijkomen. Nu verslag schrijven. Straks met de auto ergens gaan eten en de tank alvast volgooien voor morgen...