Een uurtje geleden neergestreken in onze tent in El Portal, een eindje buiten de ingang van Yosemite. We zijn heel tevreden met ons plekje en zullen er 3 nachten blijven. Het is een mooie luxe canvas tent met een goed bed, koelkast, twee terrasjes, verwarming en ventilator. Echt niets te klagen...
Maar eerst naar vanmorgen. We worden wakker bij een temperatuur van 9 graden. Zo, dat is wat anders dan eergisteren, toen we wakker werden bij 29 graden... haha... Ik stap het bed uit en ben zo duizelig als wat. Huh? Wat is er aan de hand? Heb ik te vast geslapen, na zoveel slechte nachten? Of zitten we hier soms op grote hoogte? Ik kijk het even na, bijna 2000 meter. Dus tja, misschien niet gewend om te slapen op deze hoogte. Ik loop het eerste half uur nog behoorlijk te zwalken, maar daarna gaat het langzaam beter. Ook Johan voelt een druk op zijn hoofd en zal dat het grootste deel van de dag blijven houden.
Tegen half 9 stappen we in de auto en rijden een half uurtje terug naar het zuiden en de ingang van de Tioga Road. Het is jammer genoeg behoorlijk bewolkt en we zien al gelijk dat sommige toppen in de wolken liggen. Oei, als we straks maar niet in de mist rijden dan... De Tioga Road is de oostelijke ingang van Yosemite en is 's winters altijd afgesloten vanwege de hoge ligging en de vele sneeuw. Wanneer die precies open gaat is niet precies te zeggen, maar ligt ergens rond eind mei, begin juni. Voor ons was het tot vorige week onduidelijk of we er overheen zouden kunnen. Mocht dat niet het geval zijn, dan zouden we een andere pas moeten nemen en dat is honderden kilometers extra. Maar gelukkig is dat niet het geval. Gisteren is de pas open gegaan!
We komen bij de ingang van Yosemite, tonen onze jaarpas, maar ook de reservering die we hebben moeten maken. Yosemite is zo druk geworden, dat er tegenwoordig voor gereserveerd moet worden, ofwel een overnachting in het park zelf. Je moet er vlot bij zijn, want het is snel vol. De reservering is 3 dagen geldig en we krijgen een sticker op de voorruit.
We stijgen al snel tot een hoogte van boven de 3000 meter. Er staat een wind en het wordt behoorlijk koud, tot bijna aan het vriespunt. We stappen hier en daar uit om foto's te maken en dan snel weer terug in de auto. Het is zeker de moeite waard om foto's te nemen want de uitzichten zijn fantastisch! We genieten enorm. We rijden gelukkig niet in de mist. We hadden veel sneeuw verwacht langs de kant van de weg. Maar dat valt tegen, of mee... Dat ligt er maar aan hoe je het bekijkt. Hier en daar een plak of een rand, maar echt niet hoog opgestapeld.
We nemen de tijd voor deze pas en geleidelijk aan wordt het wat warmer naarmate we meer dalen. Na de Tiogapas rijden we nog even naar Big Oak Flat ingang. Op dat stuk niet veel meer te zien dan bos en verbrand bos. Vlak voor de uitgang stoppen we bij een informatiestation en krijgen wat tips voor wandelingen. We vinden het dan ook wel tijd om onze tent op te gaan zoeken en rijden via de valley naar El Portal. In het laatste stuk voor de valley stoppen we ook nog voor wat mooie uitzichten.
Tja, dan staan we nu dus op de camping op 700 meter hoogte. Het is 25 graden en ideaal weer. Gelukkig is de druk op Johan's hoofd met het dalen ook weer helemaal weg. We moeten wassen en plassen in een washok. Ach, alles heeft zijn charme. Ook het kamperen is ons niet vreemd...
3 opmerkingen:
Wat een prachtige reis maken jullie Gera en Roelof, mooie foto's ook het begint bij mij ook echt te kriebelen om weer naar Amerika te gaan.
Nog een hele mooie reis verder
zo, vandaag ook weer even een inhaalslag gemaakt met lezen van jullie leuke verslagen, en mooie foto's, geniet nog van de laatste dagen, en alvast een goede terugreis gewenst!
Wat een pracht deze zichten! Ik was er ook ooit, lang geleden! Jullie treffen het goed met sneeuw, temperatuur, en jullie ruime tent!
Gelukkig was de hoofdpijn vrij rap weg. Ja, deze hoogten doen dat wel.
In Ohio leefden we ook op hoge hoogte. Maar zo gezond ook!
Een reactie posten