Dag 22: Death Valley

Het is 45 graden op dit moment en we hebben net ingecheckt bij ons hotel Stovepipe Wells Village midden in Death Valley. Niet echt een village, maar alleen hotel, restaurant, benzinepomp en winkel. Maar voor woestijnbegrippen is dat een behoorlijke luxe. We kregen een kamerupgrade, omdat de mensen die gisteren in onze kamer zaten een extra nacht bijboekten. Nou, niet zo'n probleem mee; we hebben nu allebei een groot bed... Plus vrij uitzicht op de zonsondergang straks. Internet is heel zwak en traag. Ik hoop dat ik in ieder geval het verhaal erop kan zetten, dan komen de foto's later wel... We zullen zien.

Nou, nou, wat een belevenis vandaag. Na een wat uitgebreider ontbijt vanmorgen in het hotel, bagage in de auto en via Shoshone Death Valley in gereden. Waarom ik 2,5 jaar geleden ooit dit plan maakte, weet ik niet. Heb er eigenlijk nooit meer naar gekeken. Maar een goed plan is het niet echt. We merken dat we de enigen zijn. Vanaf Shoshone rijden we 100 km vrijwel in ons eentje. Niets, maar dan ook niets... Als we hier stil komen te staan, hebben we een groot probleem. Geen telefoonbereik. We hebben geen reservewiel en ook niet een noodsetje. Schijnt tegenwoordig bij Hertz niet meer meegeleverd te worden (zeiden ze...). Als je die toch hebt, heb je geluk. Wij dus niet... We komen welgeteld 3 tegenliggers op het hele stuk tegen en niemand die dezelfde richting op gaat als wij. Met flauwe en sarcastische grappen houden we de moed erin...

100 km niets en niemand...

We zijn opgelucht wanneer we het bekende punt Badwater bereiken. We zien mensen lopen! En een paar seconden later, ook auto's en campers staan. Pff... Vanaf hier zijn we echt ontspannen en is het goed. Badwater is het laagste punt op aarde in het westelijk halfrond. Het ligt 86 m. onder zeeniveau. Een grote zoutvlakte ligt voor ons en we lopen er een stukje over heen en weer. Het is nog vroeg, dus de temperatuur nog redelijk, 31  graden. 

We gaan verder naar het noorden en komen bij Devils Golf Course. We moeten daarvoor de weg af en een dirt road oprijden. We twijfelen. Geen reserveband dus... Moet niets gebeuren. Maar Johan durft het aan; als hij heel langzaam rijdt... In slakkengang rijden we een mijl (denk ik) en dan zijn we er wel. Allemaal gekristalliseerd zout. Beetje viezig; lijkt bijna op omgeploegde aarde. Maar toch apart. We maken foto's, draaien om en gaan in slakkengang weer naar de normale weg. Goed gegaan, gelukkig!

Dan hebben we Artist Drive. Een route zoals we die gisteren deden langs mooi gekleurde rotspartijen, van 7,5 km lang. Wel leuk; er zitten ook verschillende bochtjes en stijle heuveltjes in. We maken wat korte wandelingetjes vanaf parkeerplaatsen naar mooie uitzichtpunten. De temperatuur is inmiddels opgelopen en we besluiten dat dit de laatsten waren.

Aan het einde van de Badwater Road gaan we eerst linksaf naar het bezoekerscentrum. We parkeren onze auto in de schaduw van overkappingen en we nemen eerst wat te eten. Binnen laat ik onze pas zien en we krijgen een kaart en informatie. Hij vraagt wat we allemaal al gezien hebben en ik vertel hoe we het park in zijn gekomen. Hij zegt dat hij dat niemand zou adviseren. Ik antwoord dat ik dat nu ook niet meer zou doen... We kunnen een film bekijken over het park, die over 5 minuten begint. Daar hebben we wel oren naar. Het is hier tenslotte heerlijk koel. De temperatuur is al tot over de 40 graden gestegen. 

Na de film zetten we eerst weer koers naar het zuidoosten. Zabriskie Point; soort van badlands. Gelige kale heuvels. Mooi gezicht. We hoeven hier niets te lopen.

Dan verder en we stijgen naar Dante's View op 1669 m. hoogte. We zitten hier precies boven het punt van Badwater. Vanwege de hoogte is de temperatuur maar net onder de 30 graden. We wagen weer een klein wandelingetje. Maar terug valt ons de temperatuur toch wel tegen. Leek net iets meer heuvelop te gaan dan de heuvelaf op de heenweg... Hmm...

We rijden weer in de richting van het bezoekerscentrum en dat weer voorbij. Maken nog wat foto's onderweg en zetten koers naar Mesquite Flat Sand Dunes. De temperatuur is inmiddels 45 graden geworden en we komen er de auto niet meer voor uit. Gelukkig is het vanaf de parkeerplaats goed te zien. De wetenschap dat ons hotel twee kilometer of zo verderop ligt, helpt ook. 

Vanavond nog even teruggegaan voor de zonsondergang. Nog steeds dezelfde hitte als vanmiddag. De hete droge wind is bijna niet te harden aan je ogen...