Dag 15: Tussenstop...

We zijn vandaag neergestreken in ons hotel in Scottsdale dichtbij Phoenix. We gaan hier verder niets doen en trekken morgen weer verder. 

Vanmorgen dus ons schattige Airbnb verlaten. Drie fijne nachten daar gehad en ik kan het iedereen aanraden. Gisteravond al afscheid genomen van Susan, omdat het wel eens zo zou kunnen zijn dat ze vanmorgen voor ons vertrek weg zou zijn. 

Vandaag en de komende dagen zijn eigenlijk wat ruwweg gepland. Had veel dingen opgeschreven wat we zouden kunnen gaan doen of zien, maar niet echt in detail bekeken. Daarbij ook niet echt rekening gehouden met die hitte zoals we die nu hebben. Gelukkig is het een droge hitte, maar toch niet geschikt voor een wandeling.

Enfin, we rijden Catalina State Park bij Tucson voorbij, omdat ik er ook een op het oog had voor dichtbij de eindbestemming vandaag en dan zouden we wel eens niet uitkomen met de tijd. We rijden  een rustige een mooie route naar Goldfield. Onderweg weer vele cactussen. 

Goldfield is een ghosttown. Het heeft vanaf 1890 vijf jaar gefloreerd en had 4000 inwoners. Daarna zonk de goudwinning in, waarna de bevolking wegtrok. Nu wordt het commercieel uitgebaat met winkeltjes en restaurants in de gebouwen. De entree is gratis, maar voor dingen die daar ondernomen kunnen worden, zoals rondleiding door de mijn, rondrit met trein, op de foto met een cowboy, schieten en weet ik veel wat nog meer, moet betaald worden. Als we er eenmaal lopen, maken we enthousiast foto's van allerlei gebouwen, gereedschappen, machines e.d. die achter gelaten zijn. We lopen het museum in, betalen als senior 6 dollar ieder en krijgen veel informatie voorgeschoteld. Als ik mijn vraag stel, waarom alleen de commerciële gebouwen er staan en niet de gewone huizen er omheen, voelt het antwoord toch wel een beetje als een bummer. Hout was in die tijd heel duur omdat er in deze omgeving geen bomen stonden. De mensen die wegtrokken, namen dus het hout van hun huis mee om het elders weer op te bouwen. Het dorp stond bovendien niet helemaal precies op deze plek. Die was wat lager geleden, daar waar nu ongeveer de parkeerplaatsen zijn. De huizen die er nu staan, zijn als een kopie gebouwd ergens in 1980. Dus niet origineel. De mijnen eronder wel. Ook alle artifacten zijn origineel. Oh... Ik kijk er nu ineens heel anders naar, voel het als een toeristenval. Gelukkig hebben we geen entree betaald, behalve dan voor het museum, maar anders had ik me echt genomen gevoeld... Maar ja, had het kunnen weten als ik mezelf goed ingelezen had...

We stappen de auto in en we rijden naar het Lost Dutchman State Park, dat er dichtbij ligt. Lost Dutchman is helemaal geen Nederlander, maar een Duitser. Door de tijd heen is die verwarring gekomen Deutsch-Dutch... Enfin. Ik heb helemaal geen idee wat er in dit park te zien is, maar we rijden naar de ingang waar betaald moet worden. De ranger legt uit, dat je hier alleen kunt kamperen, picknicken of wandelen. Ik zeg dat we niets van dit alles komen doen en ze zegt zelf al, voor wandelen is het niet de goede tijd van het jaar, te heet. Rondrijden kun je hier niet echt. We draaien om. Jammer dan... Wat nu? In het verlengde van de route naar Goldfield en dit staatspark ligt de Apachetrail. Een mooie route met in het middenstuk een onverhard stuk met haarspeldbochten. Ik had deze route gepland voor op doorreis, maar helaas is er in 2019 brand geweest gevolgd door een landslide en is het middengedeelte gesloten. Ik heb daarom de route aan moeten passen. We besluiten nu toch het eerste deel van de route te rijden tot zover we kunnen, dan draaien we daarna wel weer om. We rijden tot aan Tortilla Flat. Weten niet zeker of we hierna nog verder kunnen. Ik dacht het wel, maar borden doen mij twijfelen. Zien onderweg bergen met rotsen, cactussen en het Canyon Lake. We stoppen hier en daar en besluiten dat het genoeg is geweest voor vandaag 

Om 3 uur komen we in het hotel aan. Beetje vroeg, maar ook wel eens fijn. Ondertussen zijn we er weer uit geweest om een rondje te rijden door downtown van Scottsdale en om te eten en te tanken. Ook hebben we vernomen dat we aan beide kanten zeer luidruchtige buren hebben. Hopelijk gaan die op tijd slapen en gelukkig is het maar voor één nacht...