Dag 20: Via Route 66 naar Las Vegas

Vanmorgen stond Johan op met een behoorlijke hoofdpijn. Heeft er wat voor genomen en tegen de tijd dat we klaar zijn om te vertrekken voelt hij zich in ieder geval goed genoeg. Gelukkig maar.

We besluiten om de schietpartij over te slaan. Deze begint pas om 09:00 uur; dat zou betekenen dat we moeten wachten. Zonde van de tijd, want er is nog meer te doen vandaag.

We komen al om 8:45 uur aan in Seligman. Een bekende stopplaats langs de Route 66. Dit stuk hebben we in 2017 ook gedaan en we zijn hier dus voor de tweede keer. Verschil is, dat er toentertijd busladingen vol Asiaten de straat bezetten en nu zijn we een van de eersten en hebben alle ruimte. Sommige zaken zijn nog niet eens open. We lopen de straat heen en weer, stappen bij wat zaken naar binnen, maken foto's en driekwartier later zetten we onze autorit voort. 

We komen bij Peach Springs. Hier hebben we 5 jaar geleden een camper van begin tot einde zien uitbranden op een parkeerplaats. We kunnen het niet laten om even te stoppen en het gevoel van toen even weer op ons in laten werken.

Een eind verder komen we bij Hackberry. Als je niet oplet, zoals Johan, rijdt je het zo voorbij. En dat gebeurt hem nu dus voor de tweede keer. Terug dan maar, want de plek is te leuk om over te slaan. Goed ook voor een sanitaire stop op wel heel bijzondere wc's. We doen er nu ook wat aankopen.

Bij Kingman gooien we de tank nog maar eens een keer vol; ook doen we boodschappen bij de Walmart. Moet nu iets bedachtzamer; want wat hebben we nog voor een dikke week nodig? Vooral de laatste dagen, zal er geen of weinig gelegenheid zijn om boodschappen te doen. 

Bij Kingman gaan we ook van de Route 66 af en nemen de snelweg naar Las Vegas. Johan is inmiddels helemaal opgeknapt, gelukkig. 

We gaan even van de snelweg af bij Chloride. Van Chloride, gesticht in 1862, wordt wel gezegd, dat het een spookdorp is. Dat is echter niet helemaal waar. In dit ex-mijnwerkersplaatsje wonen nog gewoon mensen en is in feite de oudste bewoonde mijnwerkersplaats. Wel zijn er huisjes en overblijfselen uit de mijnwerkerstijd. 

We rijden er rond en vinden wat oude gebouwen. Maar het leukste is misschien nog wel Cyanide Springs, dat binnen Chloride ligt. Daar is het pas echt oud en verlaten. Het schijnt allemaal origineel te zijn. Dus... dat nemen we dan maar aan...

Vlak voordat we weer de auto in willen stappen, groet een ander jong stel ons. Ik hoor dat het Nederlanders zijn en we raken in gesprek. Na een jongeman in San Francisco, pas de tweede keer dat we Nederlanders tegen komen deze vakantie. We hebben even een leuk gesprek en stappen dan echt de auto in.

Na deze stop wordt het toch wel tijd om koers te zetten naar Las Vegas. Maar daar kom je niet voordat je de Hoover Dam hebt gepasseerd. Ook al hebben we deze in 2017 al bezocht, we kunnen het niet laten om hier toch weer even te stoppen. Oké auto uit, sanitaire stop en dan de trappen op naar de brug waar we net overheen zijn gereden. Van hier heb je mooi uitzicht over de dam en het stuwmeer. En, hoe leuk... het Nederlandse stel komen we boven op de brug weer tegen... haha...

Tegen 16:30 rijden we dan toch eindelijk Las Vegas binnen. Tomtom wil over de snelweg, maar wij willen via de Las Vegas Boulevard, daar waar alle hotels liggen. Ook al waren we ook hier in 2017, het blijft een machtig gevoel om hier te rijden.

We hebben een hotel net van de strip af en checken daar tegen 17:00 uur in. Lopen daarna de strip op om wat eten te scoren en zijn na goed anderhalf uur weer terug.